Sformalizowane kompetencje = metodyka
W przypadku wdrożeń typu roll-out w środowisku międzynarodowym wzrasta rola odpowiedniej metodyki, która formalizuje podejmowane działania na każdym etapie projektu i zwiększa szansę na sprawną realizację wdrożenia. Istotne jest również dobre przygotowanie i doświadczenie firmy wdrożeniowej.
Prowadzenie tak złożonych przedsięwzięć, jakimi są wdrożenia systemu SAP w różnych krajach, wymaga nie tylko doskonałej znajomości systemu, potwierdzonej certyfikatami. Przydatne jest także doświadczenie zdobyte w pracy przy roll-outach krajowych.
Niezwykle ważne jest także zapewnienie odpowiedniej komunikacji w projekcie pomiędzy konsultantami wdrożeniowymi oraz osobami odpowiedzialnymi po stronie klienta. Nie chodzi tu jedynie o znajomość języków obcych, co w dzisiejszych czasach może wydawać się oczywiste. Jeśli zespół projektowy składa się z osób różnych narodowości, pochodzących z różnych kręgów kulturowych – zagadnienie komunikacji obejmuje znacznie szerszy kontekst niż tylko znajomość języka.
Często w tego typu projektach przydatna jest pomoc trzeciej strony – lokalnych konsultantów wdrożeniowych. Dzięki ich znajomość lokalnej specyfiki i uwarunkowań nie trzeba wyważać otwartych drzwi.
Wykształcenie konsultantów, pozyskanie sprawdzonych współpracowników oraz sformalizowanie sposobu implementacji rozwiązań systemu SAP przyczyniło się do tego, że firmy zagraniczne oraz polskie planujące wdrożenie systemu w swoich zagranicznych oddziałach lub spółkach doceniły potencjał BCC (aktualnie All for One Poland) do realizacji dużych międzynarodowych przedsięwzięć.
Sformalizowany sposób implementacji systemu SAP polegający na przeniesieniu rozwiązań wypracowanych w trakcie wdrożenia w jednej jednostce do innych został opracowany na podstawie wielu doświadczeń wdrożeniowych.
Dokładne przeanalizowanie sposobu prowadzenia dużych i mniejszych działań wdrożeniowych doprowadziło do wyodrębnienia stałych działań projektowych, następujących po sobie w określonej kolejności, przy zachowaniu określonych warunków. Powstał formalny dokument, czyli metodologia wdrożenia typu roll-out, który zawiera spisane działania projektowe. Stosowanie metodologii stanowi podstawę sukcesu, czyli startu produktywnego w wyznaczonym zakresie, terminie i budżecie.
Podział ról pomiędzy firmą wdrożeniową i klientem oraz stopień zaangażowania każdej ze stron na danym etapie prac jest każdorazowo określany dla konkretnego projektu.
8 etapów udanego roll-outu
W wypadku prac związanych z przeniesieniem funkcjonalności systemu (roll-out) pomiędzy firmami sprawa wygląda dość prosto, ponieważ wzorcowy/pierwotny system i materiały szkoleniowe już istnieją i powinny stanowić podstawę analizy oczekiwań firmy docelowej.
Jest jednak wiele punktów istotnych dla powodzenia takiego projektu. A w przypadku przeniesienia funkcjonalności systemu z jednej spółki do innych, znajdujących się poza granicami kraju, sformalizowany proces można podzielić na osiem głównych etapów, które opisano poniżej z punktu widzenia specyfiki projektów typu roll-out.
- Etap I. Transfer wiedzy o rozwiązaniu modelowym (organizacja warsztatów w celu przedstawienia modelu korporacyjnego; szkolenie zespołu roboczego spółki lokalnej z funkcji, procesów, raportów i formularzy wykorzystywanych u klienta, u którego powstał model roll-outu; współtworzenie opisów koniecznych zmian i ocen zmian systemowych podczas warsztatów).
- Etap II. Analiza stanu obecnego, stanu docelowego i odchyleń. To kluczowy etap projektu roll-out. Tworzona na tym etapie analiza różnic (gap analysis) pomiędzy modelem korporacyjnym a firmą docelową powinna uwzględniać szeroki zakres zagadnień. Oprócz różnic związanych z prawem podatkowym, prawem pracy itp. pomiędzy krajami, winna także dotyczyć kwestii biznesowych. Na przykład jeśli model korporacyjny SAP obsługuje tylko działalność produkcyjną i handlową, a firma docelowa świadczy również usługi serwisowe, należy to uwzględnić w analizie różnic, wskazując konieczność opracowania rozwiązania dla działalności usługowej. Analiza odchyleń dotyczy struktur organizacyjnych, procesów i funkcji, raportów i formularzy, struktury uprawnień. Jej efektem są dokumenty opisujące różnice w procesach i funkcjach, jak i różnice w potrzebnych raportach i formularzach.
- Etap III. Prace koncepcyjne (przygotowanie dokumentu koncepcji rozwiązania obejmującego zaakceptowane różnice w procesach i funkcjach; przygotowanie opisu biznesowego zmian po stronie raportów i formularzy; przygotowanie opisu technicznego zmian po stronie raportów i formularzy; koncepcja uprawnień; wykaz profili i ról).
- Etap IV. Realizacja prototypu (konfiguracja struktur organizacyjnych; konfiguracja nowych procesów na podstawie wykazu różnic; dostosowanie istniejącej konfiguracji do procesów realizowanych w firmie docelowej; budowa struktury uprawnień; prace deweloperskie).
- Etap V. Przygotowanie migracji danych: wsparcie tworzenia scenariuszy przejęcia danych, budowa interfejsów do wczytania danych podstawowych i transakcyjnych z wykorzystaniem LSMW (Legacy System Migration Workbench) – zintegrowanego narzędzia do migracji danych. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że przy projekcie obejmującym kilka krajów proces migracji może być bardzo pracochłonny, gdyż w poszczególnych krajach dane mogą być migrowane z zupełnie różnych systemów, co wymaga przygotowania różnych interfejsów.
Po opisanych wyżej etapach następuje etap VI – walidacja modułowa prototypu, VII – testy integracyjne i VIII – przygotowanie startu i wreszcie start produktywny.
Podział ról pomiędzy firmą wdrożeniową i klientem oraz stopień zaangażowania każdej ze stron na danym etapie prac jest każdorazowo określany dla konkretnego projektu.
Jeszcze kilka lat temu polskie firmy konsultingowe uczestniczyły w roll-outach SAP wyłącznie jako lokalny partner, wspomagający korporacje i ich partnerów wdrożeniowych w obsłudze polskiej specyfiki prawnej. Od tego czasu zmieniło się wiele – jako kraj o największym potencjale w naszej części Europy, Polska stała się dla wielu koncernów regionalnym centrum, a jednocześnie coraz więcej polskich firm prowadzi ekspansję za granicę. Dlatego coraz częściej rozwiązanie SAP wypracowane w Polsce jest przenoszone do innych krajów, a prowadzenie projektów międzynarodowych SAP staje się dla najlepszych polskich firm konsultingowych chlebem powszednim.
Sławomir Hulalka
Dyrektor ds. Konsultingu, 7milowy (spółka należąca do Grupy BCC, aktualnie All for One Poland)
Warto jednak zwrócić uwagę na konieczne duże zaangażowanie klienta w pracach obejmujących fazy III i IV. Na tym etapie klient uczestniczy w kreowaniu zakresu i budżetu funkcjonalności, które będą realizowane w dalszych etapach przedsięwzięcia.
Koordynacja projektu
Wiele firm realizujących roll-outy SAP w swoich kolejnych spółkach (nie tylko proste przeniesienie funkcjonalności) nie przywiązuje należytej wagi do koordynacji prac projektowych.
Tymczasem projekty zagraniczne wymagają wzmożonej kontroli. Wynika to choćby z barier językowych, różnic kulturowych, problemów ze zrozumieniem wymagań lokalnego prawa czy też z faktu, że decydenci najczęściej rezydują w innym kraju niż ten, w którym są prowadzone działania wdrożeniowe.
Takie „rozbicie terytorialne” projektu wymaga określenia zasad i częstości komunikacji, również na odległość, poprzez wideo- lub telekonferencje. Jasne i częste komunikowanie o stopniu zaawansowania poszczególnych etapów prac i realizacji celów będzie pomocne w rozwiązywaniu bieżących problemów projektowych.
Udany start
W końcowej fazie wdrożenia użytecznym narzędziem jest dokument pn. „Kroki startu produktywnego”, który powinien zawierać wypracowane wspólnie przez strony projektu elementy, mające na celu zagwarantowanie bezproblemowego przeprowadzenia startu produktywnego. Dokument ten powinien zawierać wszystkie elementy systemowe oraz pozasystemowe, które mają doprowadzić do udanego startu.
Na udany start produktywny i wdrożenie zakończone powodzeniem ma wpływ szereg czynników, do których zaliczyć można następujące:
- Kultura organizacyjna firmy konsultingowej wspierającej klienta w osiągnięciu założonego celu.
- Sposób doboru partnera na rynku lokalnym – w niektórych krajach wymagania legislacyjne są bardzo skomplikowane i/lub niezrozumiałe dla głównego partnera wdrożeniowego, a zatem wsparcie partnera z rynku lokalnego znacznie przyspieszy realizację przedsięwzięcia.
- Jasno i precyzyjnie zdefiniowany harmonogram działań projektowych – w przypadku przeniesienia funkcjonalności już wdrożonego systemu do spółek zależnych w harmonogramie należy przewidzieć porównanie funkcjonalności systemu wdrożeniowego z oczekiwaniami spółek zależnych.
- Materiały szkoleniowe – dzięki sformalizowanemu podejściu BCC wypracowały standardowy wzorzec materiałów szkoleniowych, które stanowią podstawę do skonstruowania materiałów szkoleniowych zgodnie realizowanymi procesami i oczekiwaniami klienta.
- Działania konfiguracyjne zmierzające do przetłumaczenia wpisów niestandardowych, które powstały na etapie pierwotnych prac wdrożeniowych.
- Zdefiniowana i przestrzegana konwencja nazewnictwa wpisów kastomizacyjnych oraz wypracowana i przestrzegana konwencja budowy szeroko pojętych rozszerzeń systemu.
Powyższe czynniki to główne warunki udanego wdrożenia SAP typu roll-out. Choć należą one do najważniejszych, to należy pamiętać, że może być ich znacznie więcej, a ich liczba jest wprost zależna od celów, które zostały określone na początku prac projektowych.