W ostatnich latach SAP bardzo mocno promuje i rozwija rozwiązania chmurowe, a stoi za tym konkretny powód – aktualny trend w cyfrowej transformacji przedsiębiorstw, a także bezpośrednie korzyści wynikające z tego typu podejścia. Oprócz dostarczenia rozwiązania lub narzędzia wielu klientów oczekuje również zadbania o jego architekturę zapewniającą odpowiednią skalowalność, wydajność, utrzymanie, a w konsekwencji redukcję kosztów. Obecnie odpowiedzią na te potrzeby są szeroko rozumiane systemy chmurowe (cloud computing). Można tutaj wprowadzać wiele podziałów na typy, rodzaje itd., jednak na bardzo ogólnym poziomie należy przyjąć trzy klasy: IaaS (Infrastructure as a Service), PaaS (Platform as a Service) oraz SaaS (Software as a Service).
W odpowiedzi na oczekiwania rynkowe SAP stworzył Business Technology Platform (BTP), centralną platformę służącą do konfiguracji i zarządzania całym chmurowym ekosystemem zarówno biznesowym, jak i deweloperskim. W jego zakres wchodzą rozwiązania SaaS i PaaS, a jednym z nich jest Integration Suite (IS), czyli w pełni chmurowa platforma integracyjna.
SAP IS to, tak jak wcześniej SAP PO, middleware służący do zarządzania procesem przepływu danych między systemami. Wykorzystanie do tego procesu dedykowanego narzędzia daje większą kontrolę nad kluczowymi aspektami takimi jak: typ i rodzaj komunikacji (protokoły, adaptery, synchroniczna/asynchroniczna itp.), bezpieczeństwo (mechanizmy kryptograficzne), dostosowywanie danych (mapowanie, operacje na danych), przechowywanie komunikatów (kolejkowanie) itd.
Ścieżka ewolucji
Pierwsze oficjalne informacje o wprowadzeniu SAP BTP IS pojawiły się w 2013 r. (aż do 2021 r. rozwiązanie funkcjonowało pod starą nazwą – Cloud Platform Integration, CPI). Od tego czasu platforma została przebudowana i rozwinięta, szczególnie w ostatnim czasie. Jedną z istotniejszych zmian, wprowadzoną w trzecim kwartale 2022 r., jest przebudowa interfejsu użytkownika. Jednak pod kątem funkcjonowania i zamysłu architektonicznego przez cały ten czas SAP realizował jednolitą wizję.
Warto zwrócić uwagę na układ interfejsu użytkownika, aby lepiej zrozumieć architekturę rozwiązania. Całe narzędzie podzielone jest na tzw. capabilities, swobodnie tłumacząc można to jednak uznać za moduły (elementy funkcyjne), które są wykorzystywane do przeprowadzania integracji (sposoby komunikacji, procesy przepływu i przetwarzania danych).
W Integration Suite można wyróżnić:
- Cloud Integration – najważniejszy element, w którym budowany jest docelowy przepływ integracyjny (integration flow, iFlow). W ramach tego przepływu można wspomóc się również elementami wymienionymi poniżej, które mają go uzupełnić;
- APIs Management – automatyzuje pracę z API, umożliwiając również dostosowywanie go do potrzeb klienta;
- Integration Advisor – stosuje elementy sztucznej inteligencji do proponowania potencjalnych połączeń (mapowanie) między różnymi formatami EDI na podstawie dostarczonych informacji o kraju, regionie, branży itp.;
- Open Connectors – zapewnia gotowe „łączniki” do popularnych aplikacji, takich jak: Dysk Google, Salesforce, Slack itd.;
- Integration Assessment – narzędzie do wdrożenia oficjalnej metodyki do rozwiązań integracyjnych (ISA-M);
- Trading Partners Management – centralne miejsce monitorowania scenariuszy integracji w ramach relacji B2B; konkretna konfiguracja pod danego partnera biznesowego;
- API Business Hub Enterprise – jest elementem ściśle związanym z API Management, w którym opracowane API mogą zostać opublikowane (udostępnione) z danymi ograniczeniami (np. dostępu dla wskazanych użytkowników).
SAP przygotował również kilkaset predefiniowanych i konfigurowalnych scenariuszy, z których można skorzystać w ramach każdego z elementów składowych.
Przyszłość SAP PI/PO
Podobnie jak kwestia wsparcia obecnych systemów on-premise (NetWeaver), dla których SAP pierwotnie planował zakończyć wsparcie w 2025 r., lecz ostatnio przedłużył ten termin do 2027 (jedynie dla extended maintenance do 2030), także w obszarze integracji rodzi się pytanie o obecną pozycję SAP PO. Jest to rozwiązanie on-premise, a więc terminy są takie same. Oficjalne wsparcie ma się zakończyć za kilka lat na rzecz następcy, którym oczywiście jest Integration Suite.
Takie przejście jest naturalnym następstwem zmian na rynku usług IT, ale jest to związane również z rosnącymi kosztami dalszego utrzymywania i aktualizowania SAP PO, jak chociażby wsparcie dla Javy 8, które Oracle również planuje zakończyć (obecnie podaje się informację, że najpóźniej do 2030). Wszystkie te daty dotyczą SAP PO 7.5, czyli obecnie najnowszej wersji i jedynej, której wsparcie jest tak przedłużone. Tego typu problemy rodzą także rozbieżności w wielu aspektach wdrażania nowoczesnych technologii, np. wsparcia dla TLS 1.2 (lub 1.3), które często trzeba dokonfigurowywać ręcznie.
SAP PO jest rozwiązaniem sprawdzonym i szeroko stosowanym w biznesie. Jego zmiana w najbliższych kilku latach nie może być określona jako krytyczna, powinna być jednak wzięta pod uwagę w perspektywie długoterminowej strategii informatyzacji przedsiębiorstwa.
Pod względem koncepcji architektury technicznej są to de facto dwa różne narzędzia, powstałe w tym samym celu, jednak dopasowane do pracy z innymi technologiami (odpowiadającym czasowi ich projektowania). Dlatego też IS jest jedynym, które będzie rozwijane równolegle z postępem technicznym i globalną cyfryzacją, która obecnie promuje wszelkie rozwiązania sieciowe.
SAP PO i SAP IS – porównanie
Migracja
W przypadku wprowadzania rozwiązań SAP w obszarze integracji dla nowych użytkowników optymalnym wyborem jest Integration Suite. Obecnie wdrażanie rozwiązania z tak niedługim okresem wsparcia, jak PO, generowałoby dodatkowe koszty i zasoby (kolejne wdrożenie lub migracja za kilka lat), a ponadto wymagałoby odroczonego w czasie przekwalifikowania się osób zaangażowanych w ten proces.
Zatem kwestia Integration Suite w dużej mierze sprowadza się do pytania o migrację z obecnych narzędzi. To kluczowy projekt w zapewnieniu ciągłości działania przedsiębiorstwa, dlatego też należy się do niego dobrze przygotować i zaplanować strategię. Jest to istotny element w przejściu przedsiębiorstwa na rozwiązania chmurowe. Udostępnienie gotowego narzędzia mającego automatyzować taki proces jest planowane w 2023 r. (obecnie w wersji beta, tylko dla wybranych użytkowników). Niestety, jeszcze nie są znane szczegóły jego działania i zakresu wsparcia.
Na obecnym etapie rozwoju SAP IS migracja polega głównie na manualnym przeniesieniu wszystkich interfejsów komunikacyjnych, czyli odtworzeniu ich w ramach iFlow (ewentualnie z wykorzystaniem dodatkowych elementów wspomagających i rozszerzających możliwości, jak np. możliwość zaprojektowania własnego API w narzędziu Swagger). Dodatkowo przy ręcznym przenoszeniu można wiele obecnych rozwiązań przeprojektować czy rozwinąć w sposób, jaki nie był wcześniej możliwy przy użyciu Process Orchestration. W przypadku standardowych scenariuszy bardzo prawdopodobna jest możliwość wykorzystania (przynajmniej częściowego) predefiniowanych scenariuszy SAP, co można nazwać migracją półautomatyczną.
Należy również rozważyć scenariusze on-premise to on-premise, dla których obecnie PO wydawałby się naturalnym rozwiązaniem. SAP jednak już zapowiedział dodanie do IS tzw. Neuron Edge (mają być dostępne w grudniu 2022), co ostatecznie potwierdza dążenia do całkowitego zrezygnowania z obecnych narzędzi w tym obszarze.
Przykładowy scenariusz integracji
Działanie Integration Suite przedstawiamy na przykładzie. Prezentujemy częściowe pobieranie danych płacowych z testowej instancji SuccessFactors (SF), rozszerzone dodatkowo o pobranie aktualnego kursu walut z API NBP, a następnie przekonwertowanie do formatu CSV i zwrócenie do aplikacji zewnętrznej.
Zaprezentowany przepływ ma na celu przede wszystkim wizualne zarysowanie możliwości i sposobu pracy z IS. Aby zachować przejrzystość, do zbudowania przykładu wykorzystano wyłącznie elementy wchodzące w skład Cloud Integration (bez pomocniczych obiektów z API Management, Open Connectors, Integration Advisor itd.).
Scenariusz zostaje uruchomiony przesłaniem zapytania HTTP (GET), można także ustawić jego cykliczne uruchomienia.
Wszystkie bloki wchodzące w skład Integration Process mają samoopisujące nazwy, chociaż nie wszystkie są tymi samymi elementami w narzędziu z punktu widzenia funkcjonalności (o tym świadczy ikonka w lewym górnym rogu), tak też:
- Set Currency Code – dodaje do wiadomości (niezależnie od jej zawartości) dodatkowe pole z parametrem, który mówi, o kurs jakiej waluty należy wysłać zapytanie.
- Get currency exchange rates – jest skryptem w Groovy, który wysyła zapytanie do API Narodowego Banku Polskiego i pobiera aktualny kurs wskazanej waluty w stosunku do złotego oraz zapisuje go w zmiennej.
- Call SF data – synchroniczne zapytanie do instancji SuccessFactor o wskazane dany (w tym przypadku PaymentInformationDetail). Wykorzystany został tutaj gotowy adapter do tego połączenia (ODataV2), który należało jedynie odpowiednio skonfigurować w zależności od systemu i danych.
- Map to fit structure – jest to mapowanie danych na inną strukturę, ten element wewnętrznie jest bardzo podobny do znanego z PO. W tym przypadku pokazana jest prosta konkatenacja ciągów znakowych.
- Write Last Date – zapis zmiennej do instancji IS informacji o dacie ostatniego uruchomienia iFlow.
- XML to CSV Converter – przekonwertowania danych w formacie XML na CSV (z uwzględnieniem nagłówków), cała operacja jest wykonywana automatycznie.
- Add currency rate – dodanie do wiadomości (body) pobranego i zapisanego w zmiennej (krok 2) kursu waluty.
- Catch Exception – w przypadku błędu w przepływie zostaje wykonany podproces wyłapujący wyjątek.
Przykład działania SAP BTP Integration Suite– integracja SucessFactors i API NBP
Kroki 5–7 nie musiały zostać rozbite na sekwencyjnie wykonanie, celem było zaprezentowanie możliwości manipulacji logiką przepływu z wykorzystaniem gotowych elementów, z których wiele nie znajduje odzwierciedlenia w PO.
Dodatkowo w ramach monitoringu można śledzić wiadomość na poszczególnych elementach w formie wizualnej.
Taki interfejs użytkownika ułatwia detekcję ewentualnych błędów oraz nadzór nad komunikacją przez osoby niekoniecznie technicznie zaangażowane w procesy integracyjne.
W przykładzie użyto aplikacji Postman, jednak pozyskane w ten sposób dane można by przesłać praktycznie do dowolnego systemu (serwera FTP, S4/HANA itp.).
Podsumowanie
W artykule pokazano szerokie spektrum pracy z SAP BTP Integration Suite, bez zagłębiania się w aspekty natury technicznej, a bardziej przybliżając wizję oraz plan rozwoju tego rozwiązania w przyszłości. Spodziewamy się, że w kolejnych latach odegra ono istotną rolę jako jeden z elementów ułatwiających transformację cyfrową przedsiębiorstw wykorzystujących system SAP, a już teraz jest standardowym elementem wchodzącym w skład strategii dostępu do najnowszych rozwiązań SAP w modelu abonamentowym RISE with SAP.